Zijn we allen niet bezig met het opvullen ….
Zijn we allen niet bezig met het opvullen van een leegte in onszelf? Geboren en blanco, zelfs zo blanco in onschuld, dat het enige wat je kunt doen, is liefde te laten zien. Een baby is pure liefde. Een volwassen persoon is die pure vorm van liefde soms wel volledig kwijt.
Die heeft werkelijk geen idee wat pure liefde is. Zo kom je er achter dat datgene waarmee we worden geboren, soms helemaal van de aardbodem kan verdwijnen. Althans het is niet meer zichtbaar in de houding en het gedrag van de ander.
Daarnaast bestaan er ook mensen die de liefde zelf zijn, die alles goed vinden, nooit klagen, voor iedereen klaarstaan, zichzelf in alles wegcijferen. Waarbij je je kunt afvragen of deze mensen puer liefde zijn, net zoals je je dat kunt afvragen bij diegenen die zo intens gemeen geworden zijn.
Misschien zijn ze allebei wel de liefde volledig kwijtgeraakt en uit de een dat in intens gemeen te zijn en de ander in altijd lief te zijn. Tussen deze twee uitersten bestaan er nog zo ongelooflijk veel gradaties in de vorm van liefde.
De ene keer poeslief, de andere keer intens gemeen. Dee ene keer niet te begrijpen door in woede uit te barsten en alles te haten. De andere keer de rust zelve en alles goed te vinden. We zijn mens en elk mens is anders.
Zou dat de reden dan zijn, dat er zoveel gradaties in liefde zijn? Of ligt er wellicht een andere reden aan ten grondslag dat we iets totaal vergeten zijn? We vragen het aan een spiritueel consulent van Paragnost Eddie, onderdeel van Eddie.EU.
Kijk, een baby is puur. Nog niet gevormd. Die puurheid is liefde. Maar de mens is helemaal niet zo bezig met die liefde. De aandacht van de mens is gericht op kennis vergaren, geld verdienen, het leven inrichten.
Het liefst met zoveel mogelijk geld, want dat maakt gelukkig en kun je lekker veel mee. Waar is de liefde? Oh die is er wel hoor, maar is die er op de juiste manier? Wij mediums en paragnosten denken van niet.
Te veel mensen lopen met een enorme leegte in zichzelf en proberen die op allerlei verschillende manieren te vullen. De een zoekt het in de liefde. Want de mens noemt een liefdesrelatie, liefde. Dat is het niet en dan kun je zoeken wat je wilt. Je gaat het niet vinden.
De ander zoekt het in roken, drank, gokken, drugs, aandacht, dure spullen. Eigenlijk zoeken we dus allemaal iets en lopen we dus echt wel met een leegte rond. Die leegte vormt zich in onze kindertijd. We moeten als kind aan een bepaald iets voldoen. Een schijnbaar onzichtbare norm.
Die norm is schijnbaar het normale gedrag, zoals we dat graag bij een ieder terugzien. Juist het willen vormen van dat schijnbaar normale gedrag, is de veroorzaker van de leegte waarmee de mens rondloopt.
Het willen vormen van de mens van een normaal iets, waarvan we nog steeds overtuigd zijn, dat we het beste doen. Zorgt er voor dat de mens een groot deel van zijn leven ergens naar zoekt, om die leegte op te vullen.
Pas als ze die leegte niet meer met wat dan ook kunnen opvullen, vaak zijn ze zichzelf dan kwijt. Start het proces om te gaan beseffen wat er is gebeurt. Wat het gevolg er van is geweest voor het leven tot nu toe. Dat er sprake was van een leegte en kan het proces daarna starten om de leegte op de juiste manier op te gaan vullen. Met liefde!
