Op nare opmerkingen mag je gerust iets terugzeggen

Op nare opmerkingen mag je gerust iets terugzeggen. Het lijkt wel alsof we geen woorden kunnen vinden, als iemand een nare opmerking maakt. Dan voelen we wel van alles, kunnen emoties ons naar de keel schieten, waardoor de een direct met woorden in de aanval gaat en de ander juist stokt met ademhalen.

Het blijft raar en vreemd dat we bij nare opmerkingen van een ander, zo extreem reageren. Net alsof we het vreemd vinden, dat het gebeurt of ons kan overkomen. Net alsof we er niet bewust van zin, dat we allemaal anders zijn en dus ook anders kunnen denken, kijken, doen en zijn.

Jij ervaart de woorden als naar. Wel eens bij stilgestaan dat ze wellicht niet zo zijn bedoeld? Wel eens bij stilgestaan, dat het heel normaal is, dan een ander nare woorden kan uitspreken? En dat het ook heel normaal zou moeten zijn, dat we daar op een normale manier op zouden moeten reageren?

Jij wordt toch ook niet altijd begrepen en je hoort toch ook wel eens van een ander, dat je nare woorden hebt uitgesproken? Nou vaak hoor je het niet van diegenen tegen wie je hebt hebt gezegd. We horen dat vaak via een omweg, via, via.

De mens zit wat dit betreft vreemd in elkaar. Staar er niet bij stil dat we allemaal verschillend zijn en anders en om die reden zouden we ons er heel bewust van moeten zijn, dat een ander ons op een onaardige manier tegemoet kan treden.

Maar het lijkt wel, alsof we het maar heel vreemd vinden als dit een keer gebeurt. Net alsof we het niet verwachten, of leven met het idee dat het niet hoort, of kan. Nou het kan dus wel en weet je, het is ook heel normaal.

Waarom is het normaal? Ik kan als ik iets tegen jou zeg, wat voor mij hele normale woorden zijn, niet weten of dat voor jou nare woorden zijn? Helemaal niet, als jij er niets van zegt of over zegt. Zolang ik niets hoor ga ik er vanuit dat wat ik zeg, jou geen pijn doet, of raakt.

Ja maar, hoor je dan vaak als een medium of paragnost. Die andere weet toch wat ik heb meegemaakt. Of zo doe je toch niet! Precies dit, is waar we vol ongeloof zitten en niet kunnen bevatten dat een ander zoiets doet. Die ander ben jij niet!

En al heb je de ander verteld wat je hebt meegemaakt, wil nog niet zeggen dat een ander dan wet wat jij er bij hbet gevoeld. Al helemaal niet als je het zelf nog nooit aan den lijve hebt meegemaakt. En de opmerking, die je als medium of paragnost werkzaam voor Eddie. EU hoort, dit doe je toch niet!

Ook deze opmerking kun je niets mee. Sinds wanneer kunnen en doen we allemaal hetzelfde? Is dit niet een hiaat bij diegene die zegt, dat doe je toch niet? Want die is er dus van overtuigd dat iedereen het op dezelfde manier doet. Nou dus niet.

Op nare opmerkingen, die zul je je leven lang krijgen, want jij bent de ander niet, kun je gerust iets terug zeggen. Het is vreemd dat we dit als kind niet leren. Dat betekent het op volwassen leeftijd aanleren. Als iemand in jouw ogen naar doet, wat zou je dan kunnen zeggen?

Pas voor jezelf een standaardzinnetje toe. Dan klap je niet meer dicht, dan zeg je dat elke keer weer. Op een gegeven moment ga je er als vanzelf variaties in aanbrengen. Begin met de zin “Ik vind dit niet fijn wat je nu zegt.” “Ik vind het raar wat ik nu hoor”. “Ik voel mij niet begrepen.” “Ik vind het niet respectvol.

Je zult zien, dat je hiermee heel veel emoties die je ander er bij zou voelen, direct kunt loslaten. Je zult ook zien dat de ander meer rekening met je gaat houden. Je valt de ander immers niet aan of af. Je geeft aan wat zijn woorden met jou doet. Dit is spirituele wijsheid!