Durven te kiezen om alleen door het leven te gaan

Durven te kiezen om alleen door het leven te gaan. Allemaal willen we een verbinding. Dat is mens eigen. Een verbinding het liefst op zielsniveau. Dan voelen we ons namelijk echt geliefd. Verbindingen zijn er in ongelooflijk verschillende niveaus.

Hierbij hebben we het dan niet over een vriendschap, een liefdesrelatie. We hebben het over dat twee personen samen in een verbinding zijn en daar zelf op hun manier hun invulling aan geven. Ondanks dat we alleen dolgraag ons verbinden, hebben we het ook moeilijk om ons te verbinden.

Wat blijkt. We snakken naar die ene, maar het lijkt wel niet voor ons weggelegd. Na de zoveelste teleurstelling kun je zo gedeprimeerd raken, dat je geen enkele zin meer hebt, nog iets van effort te willen steken in wie dan ook.

Diep in ons hart willen we dan helemaal niet alleen zijn, maar er is geen alternatief. Er is werkelijk niemand in onze ogen die deugt, voldoet, het juiste ons laat voelen. We geven het op, schikken ons in ons lot.

Maar het verlangen blijft. En juist dat verlangen, als je dat om kunt gaan zetten in acceptatie. Dan durf je er voor te kiezen om alleen door het leven te gaan. Waarom is dit zo belangrijk, dat je het accepteert om te durven alleen door het leven te gaan?

Bij een verlangen, geeft een paragnost van Eddie.EU aan, blijf je een sluimerend gevoel hebben, vaak onbewust. Juist dat sluimerende gevoel kan er voor zorgen dat jij jezelf beperkt in voluit te leven.

We krijgen als mediums en paragnosten regelmatig cliënten aan de telefoon, die alleen zijn en toch wel willen weten of er nog een partner in hun leven komt. Ze stellen de vraag dusdanig nonchalant, dat als je als medium in gesprek gaat, toch wel blijkt dat het alleen zijn, een lastig iets is.

Ze accepteren het niet, ondanks dat ze aangeven. Maakt me niet uit hoor dat ik alleen ben. Dan blijkt dat als het gesprek vordert, ze het alleen zijn toch eigenlijk helemaal niet zo fijn vinden. Ze durven het niet toe te geven. Ze zitten er wel in, maar het liefst, diep in hun hart.

Sluimert dat grote verlangen, onbewust, wordt het alleen zijn een steeds grotere kwelling. Je wilt het niet, je wilt het anders. Door te durven alleen te zijn en het te accepteren, gaat er iets gebeuren. Je gaat je eigen tijd invullen met die dingen waar je zelf zin in hebt.

Je durft veel meer. Je blijft niet op de bank zitten. Het geeft je vreugde, plezier, enthousiasme. Je wordt er vindingrijker en ondernemender door. Dit geeft je zelfvertrouwen een boost. Sta je volledig in de stand van acceptatie en blakend van zelfvertrouwen.

Weet je wat er dan gebeurt? Er verschijnt vanzelf iemand op je pad, die wordt aangetrokken door jouw energie, die veranderd is ten opzichte van vroeger. Je hebt het alleen zijn aangedurfd. Je hebt je leven zodanig ingericht dat wie er nog in je leven stapt, je het eigen leven er niet meer voor inlevert.

En dan staat er daar ineens iemand. Nou denk je dan, wat leuk! Ik merk het wel, je gaat door met je leven zoals voorheen. Je maakt jezelf niet gek meer in de zin van. Zal die mij wel leuk vinden. Je gaat er heel anders mee om. Je gaat eens kijken of deze persoon jouw leuke leven in mag stappen.

Om deze reden is het zo belangrijk om alleen te durven zijn in het leven. Je wordt er krachtig van, zelfbewust en je staat veel steviger in het leven.