Ons zelfbeeld is niet het beeld dat een ander van ons heeft

Ons zelfbeeld is niet het beeld dat een ander van ons heeft. hij zoekt contact met een medium van Paragnost Eddie, onderdeel van Eddie.EU. Zijn leven lang heeft hij al het idee dat hij door de buitenwereld niet wordt gezien en begrepen. Van zichzelf vindt hij dat hij makkelijk in de omgang is, veel in zijn mars heeft.

Maar als het op solliciteren aankomt, voor een leidinggevende functie, dan wordt hij altijd afgewezen. Hoe kan dit toch, vraagt hij zich af. Want op gesprek komen, lukt hem vaak niet eens. De HR manager heeft bij voorbaat al een beeld van hem gevormd en krijgt hij te horen er niet voor geschikt te zijn.

We denken in vooroordelen, in aannames en en in plaatjes. Daar begint het eigenlijk al mee, legt het medium van Eddie.EU hem uit. Het beeld wat jij van jezelf hebt, zal dus praktisch nooit overeenkomstig zijn wat een ander van je heeft. Want die persoon denkt, kijkt en leeft ook met dezelfde vooroordelen, het invullen en het aannemen.

Dat begint al bij het beeld, als iemand jou ziet. We vullen aan de hand van kleding, uitstraling al een plaatje in. Of dat juist is, het kan. Maar als we met de ander in gesprek zouden gaan, met een open blik, kan datgene wat we hebben ingevuld wel eens totaal anders zijn.

Deze meneer had een beeld van zichzelf, geeft het medium van Eddie.EU aan. Als medium zijn energie invoelend, maakte ik een schets van hem, zonder hem te zien. Door het invoelen van alleen zijn energie.

Het klopt exact zoals hij zichzelf zag. Hoe kan het dan dat anderen mij niet zo zien? Mij vaak niet begrijpen en vinden dat bepaalde functies voor mij niet geschikt zijn. Omdat zij denken dat ik het niet kan.

Dan is er op de een of andere manier toch iets aan de hand met je energie, als je met een ander samen bent. Hoe voel je je, als je met anderen in gesprek bent, of gaat? Hoe kun je reageren op anderen, als je voelt dat ze iets zeggen wat niet klopt?

Nou eigenlijk heel rustig, ik geef dan aan wat ik voel en wijs niet met een vinger of zo. Ik vind namelijk dat als ik dat niet aangeef, zoals ik mij er bij voel, dat ik hun de waarheid niet vertel. Dan doe je het helemaal goed, want je gaat niet in de verdediging, wijst niet met een vinger en oordeelt ook niet.

Met andere woorden, zegt het medium van Eddie.EU, blijf je dus heel dicht bij jezelf en weet je, dat kan voor anderen intimiderend overkomen. Ook de wijze waarop je iets aangeeft, zijn de meeste mensen niet gewend.

Dus eigenlijk hoor ik je zeggen, dat mijn zelfbeeld over mijzelf dus wel oké is, alleen dat de meeste mensen niet zo in het leven staan, waardoor ze mij niet willen? Daar kun jij zomaar eens gelijk in hebben.

Vergis je niet, zo’n 80% van de mens leeft zoals een ander het wilt zien. Jij leeft zoals het voor jezelf goed voelt. Je behoort dus tot de uitzondering van die 20%. Jij blijft bij jezelf, en veel mensen zijn als een kameleon.

Ze stemmen zich af op hun omgeving. Daar zijn ze zelf niet gelukkig bij, kan ik je meegeven. En weet je, op een gegeven moment gaat zich dit ook wreken. Ze raken vermoeid, gestrest, geïrriteerd. Omdat ze de verbinding met zichzelf hebben losgelaten.