Communiceren we eigenlijk wel op de juiste manier?

Communiceren we eigenlijk wel op de juiste manier? Zoveel mensen die geen idee hebben hoe ze op een juiste manier kunnen communiceren. Met name in relaties loopt dit mis. Terwijl dit juist de plek is, waar communicatie van levensbelang is. Het smeermiddel, de liefde zelfs naar een hoger plan kan brengen.

Want bij elkaar komen is makkelijk, bij elkaar blijven de uitdaging. Aangezien praktisch niemand weet wat het echte doel is van een liefdesrelatie, samen groeien en elkaar daarbij ondersteunen op ieder zijn eigen liefdesladder. Lopen niet voor niets meer dan de helft van relaties op de klippen.

Gelukkig zijn er een groot scala aan spiritueel consulenten die allen hun eigen expertise hebben en dag en nacht klaarstaan, om al diegenen op te vangen die vol zitten met leed, verdriet, hartzeer, noem het maar op.

Maar waar komt het telkens toch weer op uit? Niet met elkaar juist gecommuniceerd. Mensen durven naar elkaar niet eens uit te spreken wat ze dwars zit. Nou nee, we spreken het op een gegeven moment wel uit. Nadat we het hebben opgekropt en het ons dwars zit, dat we het de ander volledig in de schoenen schuiven en voor de voeten gooien.

Maar dit is dus juist niet een juiste vorm van communicatie! Wat ook geen juiste vorm is, niet durven te zeggen wat je vindt, wilt, denkt, voelt. Man, man, als we iemand leuk vinden. Wij mediums spreken soms mensen die al 2 jaar om elkaar heen draaien. Inmiddels met heel veel twijfels zitten. Aan ons, spiritueel consulent gaan vragen of de ander wel gevoelens heeft.

We begrijpen het hè, laat dat duidelijk zijn. En we geven ook met liefde de juiste antwoorden. Maar! Hoe oud ben je? Ben je nog het kleine angstige kind dat niet voor zichzelf durft op te staan? Die bang is om voor zichzelf iets te durven vragen?

Die liever stikt in de woorden, dan ze durven uit te spreken? Ja, dat is inderdaad wat er aan de hand is. Maar er is meer aan de hand. We weten de woorden niet. We missen de skills om de juiste woorden te gebruiken en uit te spreken.

We zijn niet gewend om vanuit ons hart te spreken. Want die taal is nodig, als het op voor jezelf opkomen, te durven vragen en weten waar je aan toe bent, om toe te passen. Dus staat praktisch zo’n 80% van de mensheid met een mond vol tanden.

Is dit niet een enorm hiaat? Dat we wel leren te praten, maar niet welke woorden, toonaard we het beste kunnen toepassen in verschillende situaties? Met name in situaties waarin het moeilijk is. Daar lopen we compleet op vast. Terwijl de taal, de woorden er zo mooi voor kunnen zorgen dat we juist niet, nooit, nergens vast hoeven te lopen.

We ook geen ruzie hoeven te maken, want dat ontstaat bijna altijd, omdat we de juiste woorden niet weten te vinden om ons gevoel uit te kunnen spreken. Omdat we niet leren dat datgene wat we voelen om te zetten in woorden.

We leren te wijzen naar elkaar, terwijl het niet de juiste manier is. Hoe kan een ander weten wat je dwarszit, als je het niet aangeeft? Hoe kan een ander jou lezen, als je niet praat over je gevoelens? Kun je voorstellen dat dit de grootste fout is die de mensheid begaat?

Dat hierdoor zo verschrikkelijk veel ellende ontstaat, die niet nodig is. Als we zouden leren op de juiste manier te communiceren?