De angst om te falen leidt ons

De angst om te falen leidt ons. Het is de angst die in ons huist om te falen, waardoor we ons leven niet leiden maar lijdend doorbrengen. In onze kindertijd worden we opgevoed en begeleid, allemaal, stuk voor stuk, dat de angst zich meester van ons maakt.

Falen in werkelijk alles, houdt ons zo onbewust  in de greep. Die faalangst, betekent namelijk ook dat we bij alles wat we doen, ons afvragen of we het wel goed genoeg doen. Of de ander er wel blij van wordt.

We gaan ons daarnaast in allerlei bochten wringen om maar ons geliefd te voelen. Daarvoor hebben we voelsprieten ontwikkeld, ook wel hooggevoeligheid, die elke seconde ons iets inseinen. Dodelijk vermoeiend leven.

Maar omdat we niet beter weten, zijn we ons er op geen enkele manier van bewust dat de angst ons leidt. Dat we ons leven die angst alle ruimte geven, om ons weg te halen bij wat we voelen. Geven we ons brein alle ruimte om onszelf knettergek te maken.

Dit uit zich in relaties die maar niet willen lukken, stress voor het werk. Kleinmaken ten opzichte van collega’s. Nergens geen zin meer in hebben, het liefste thuis willen zijn. Energieloos na het werk. Moeite hebben om met anderen een leuk gesprek aan te knopen. Ook vaak dat niet durven. Want stel je voor dat je iets moet zeggen? Wat moet je dan zeggen?

Zo gaat het leven voort en heb je nog steeds niet door dat de angst om te falen op welk vlak dan ook in feite jou de hele dag sloopt, bezighoudt en er voor zorgt dat je nooit eens echt die geluksmomentjes kunt voelen, die je zo dolgraag op je verlanglijstje hebt staan.

Toch komt er een moment, en weet je waarom? Dat je met jezelf aan de slag moet gaan. Het universum wil helemaal niet dat angst jou leidt. Die wil dat liefde jou leidt. Het universum zal er alles voor doen, om jouw faalangst je te ontnemen.

Maar als je niet beter weet, hoe kom je er dan achter dat je het hebt, en dat je er door wordt geleefd? Dat het je volledig in de greep heeft? Vaak kom je er achter na een verbroken relatie. Volkomen reddeloos vol met vragen zit je dan? Geen vlieg kwaad gedaan, altijd klaargestaan, juist nooit iets gevraagd of verlangd voor jezelf.

Hoe is het mogelijk dat de ander dan niet meer gelukkig is, mij achterlaat. Vragen waar je, als je last hebt van faalangst, zelf geen antwoord op zal kunnen vinden. Omdat je denkt, zo hoort het toch, zo doe je toch!

Totdat je met mediums en paragnosten gaat bellen werkzaam voor Eddie.EU. Dan vallen de kwartjes, dan begin je in te zien hoe je tot op heden hebt geleefd. Nou zeg maar, niet hebt geleefd, maar hebt overleefd.

Dan hoor je dat hoe goed je ook dacht dat je bezig was, je juist zelf voor het grootste gedeelte degene was die de relatie tot dit einde heeft gebracht. Keiharde en snoeiharde lessen, maar oh zo welkom, als ze op een fijne en liefdevolle manier aan je worden medegedeeld.

Ineens gaat je hele leven vanaf je jongste kindertijd aan je voorbij. Je ziet wat er is gebeurd, waarom je zo angstig geworden bent om te falen. Dat je jezelf nog nooit en te nimmer iets hebt durven geven. Dat de liefde voor jezelf totaal is verdwenen. Je hele leven lang al rondloopt zonder een verbinding met je eigen ziel. Je weet nu wat je te doen staat. De angst die je leidt uit je systeem. De liefde voor jezelf er voor in de plaats.