Doorgaan op wilskracht doe je jezelf geen goed mee

Doorgaan op wilskracht doe je jezelf geen goed mee. Wie krijgt het niet mee? Stel je niet zo aan, kom op, naar school. Lig je nu alweer te luieren op de bank. Aan de slag. Zomaar een paar zinnetjes die we allemaal kunnen herinneren van vroeger. Wat ze eigenlijk zeiden, toon toch eens wilskracht. Ga gewoon door, ook al heb je er de energie niet voor.

Terwijl jij onbewust dacht, het wat lekker, ik hoef even helemaal niets, want als kind kun je namelijk nog zorgeloos gewoon heerlijk niets doen en je dan ook daarbij niet schuldig voelen. Terwijl als we volwassen zijn, de momenten waarin we niets doen, vaak bijna niet voorkomen en als ze er wel zijn. We het onszelf pas gunnen als alles klussen klaar zijn.

Doorgaan op wilskracht heet dit en weet je, hoe mooi het ook is, dat ze het ons hebben aangeleerd, je doet jezelf er lang niet altijd goed mee. Ons lijf is geen machine. Het is een lijf waar wij in wonen en voor ons werkt, maar wel voor ons alleen maar goed kan blijven werken als we het kennen.

Laten we dat niet leren, als we altijd maar op wilskracht vooruit moeten gaan. Dan ga je signalen negeren, zegt een medium werkzaam voor Eddie.EU. We voelen ze wel, hoofdpijn, vermoeidheid, om een paar signalen te noemen. En we herkennen het ook, een nacht slecht slapen, minder geconcentreerd zijn.

Het zijn tekenen dat ons lichaam ons iet wil vertellen, maar ja, die wilskracht hè. Die vraagt ons om door te gaan. En zo vallen er op een gegeven moment mensen om. Die zijn zo geobsedeerd geraakt om op wilskracht door te gaan, dat ze hun eigen leven helemaal niet kennen en dus ook niet zoveel gunnen.

Doorgaan op wilskracht doe je jezelf geen goed mee. Je doet er anderen goed mee, tot op zekere hoogte. Want die anderen hebben heus wel door dat je niet eerlijk bent. Ze merken dat aan je, ze voelen het. Dat je ja zegt en liever nee had gedaan.

Dat wat we vroeger meekregen is niet altijd het beste geweest. We komen daar steeds meer achter. Maar kom er maar eens af, van die overtuigingen. Want die zitten je dwars. Diegene die op wilskracht draaien, hebben heel veel moeite om zich ziek te melden.

Ze hebben vaak een enorm verantwoordelijkheidsgevoel. Zullen niet snel opgeven, doen er gewoon nog een tandje bij. Dat ze daarmee zichzelf geen goed doen, komt niet eens bij ze op. Het is een soort van falen voor ze, als ze zich ziek zouden melden.

Er zit naast het falen ook angst bij mensen die op wilskracht draaien. Bang om het werk wat ze doen, waar ze zich meer dan 100% voor inzetten, kwijt zullen raken. Wat zal mijn baas wel niet denken, als ik er een dag niet ben, vragen ze zichzelf dan af.

Het feit dat je het je afvraagt, zouden alle alarmbellen bij jezelf af moeten gaan. Maar dat gebeurt helemaal niet. Die overtuigingen hè. Het zijn ook vaak mensen tegen wie je kunt praten als Brugman, het komt niet binnen. Totdat ze er een keer bij neervallen. Dan krijgen ze het heel moeilijk. Want hun lijf zegt ho en hun verstand zegt, kom op doorgaan, toon je wilskracht. Ze staan dan voor een lang en ingewikkeld conflict met zichzelf.

Waarin ze mogen leren de wilskracht in het juiste perspectief te gaan zien, waarbij ze zichzelf niet meer ontzien. Ze zullen moeten leren zichzelf belangrijk te gaan vinden. Terwijl ze altijd met de overtuiging hebben geleefd, niet zoveel voor te stellen en van waarde te zijn.