We verbergen liever onze littekens

We verbergen liever onze littekens dan dat we er trots op zijn. Bij littekens in deze hebben we het enerzijds over littekens ontstaat door een lichamelijke wond. Anderzijds over littekens op je ziel. Het kan zelfs zo maar zijn dat de littekens op je ziel, vele malen groter zijn dan de lichamelijke littekens.

Trots zijn, we zijn het veel te weinig. Terwijl er elke dag echt iets is om trots op te zijn. Maar nee, de mens kijkt liever naar datgene wat niet is gelukt, waarin die niet in is geslaagd, wat een ander negatief heeft lopen te vertellen.

Terwijl het juist zoveel fijner en mooier is, en een mens zoveel geluk zou geven, als die elke dag datgene zou onthouden en naar zou kijken waar die trots op is, bij zichzelf. Trots dat je toch bent opgestaan, ondanks een slechte nacht! Welnee, zo slecht geslapen, kon de dag amper volbrengen. Trots zijn dat je de was hebt gedaan? Welnee, is verschrikkelijk die stapel die er elke keer weer ligt.

Trots zijn dat je de kinderen naar school hebt gebracht? Welnee, zag er niet uit, geen tijd gehad om mij fatsoenlijk aan te kleden. Wat zullen die andere moeders wel niet hebben gedacht.

Zie je het verschil? Hoe jij denkt en hoe iemand die zich spiritueel ontwikkeld heeft, denkt. Waar ga je van stralen? Waar groeit zelfvertrouwen van? Als je toch bij elke stap die je zet en doet een gevoel van trots kunt ervaren.

Dat geeft zoveel positieve energie. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor al je dierbaren, in je omgeving. Jouw energie wordt opgepikt, dient als een spiegel, waar anderen ook blij en enthousiast van gaan worden.

Het benoemen van het positieve, zelfs als het negatief voor je gevoel is gegaan, is de kracht van de liefde, van de spiritualiteit. Maar nee, we verbergen liever onze littekens. We zijn er niet trots op. We wijzen onszelf eigenlijk constant af.

En praten over wat je hebt meegemaakt, ach. Wat moet een ander daar nou mee. Dat kan uiteraard, maar diegenen die echt om jou geven, vinden het juist fijn om met je te praten over de littekens op je ziel.

Je hoeft ze niet te verbergen, ze zijn er. En zolang als jij ze voelt, praat er over. Het lucht op, het maakt ze aan de ene kant zichtbaar. Aan de andere kant verdienen ze er langzaam door. Je heelt zo de littekens van je ziel.

En de lichamelijke littekens! Wees eer trots op, verberg ze niet. Ze maken jou als wie je bent en wat je hebt meegemaakt. Die grote snee op je buik door een keizersnede, verbergen, terwijl je er een ziel door op de aarde mee neerzette, dat is toch het mooiste geschenk?

Zie je dat trots zijn op wie je bent, ondanks alles wat je heeft geraakt, waardoor littekens zijn ontstaan. Het heeft jou gevormd tot wie je bent. Alle gaan verstoppen, gaat je vereenzamen, verbitteren, ga je door verzuren.

Mensen door kwijtraken, om dat je niet laat zien wie je echt bent. Juist door alle littekens die je in je leven hebt opgelopen, te laten zien, laat jij je prachtige zelf zien. Mensen krijgen hier begrip voor en door.

Vind je het lastig om je opgelopen littekens aan de buitenwereld te laten zien? Bel dan eens met een spiritueel hulpverlener van Paragnost-Eddie.nl Zij zijn bij uitstek geschikt om jou je ware gezicht te durven gaan laten zien.